vn.

to grow or increase excessively, to be immense.

չ.

Չլինել բաւական. ոչ բաւել, չզօրել, անկարանալ.

Ասել անբաւանամ. (Պիտ.։)

Իբր անբաւ բազմութեամբ լի լինել. անհամար գտանիլ.

Անբաւանան դաշտք սորայս վրիժագործ աղիտիւք. Հանդերձ անբաւացեալ զօրու. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես անբաւանամ
դու անբաւանաս
նա անբաւանայ
մեք անբաւանամք
դուք անբաւանայք
նոքա անբաւանան
Imparfait
ես անբաւանայի
դու անբաւանայիր
նա անբաւանայր
մեք անբաւանայաք
դուք անբաւանայիք
նոքա անբաւանային
Aoriste
ես անբաւացայ
դու անբաւացար
նա անբաւացաւ
մեք անբաւացաք
դուք անբաւացայք
նոքա անբաւացան
Subjonctif
Présent
ես անբաւանայցեմ
դու անբաւանայցես
նա անբաւանայցէ
մեք անբաւանայցեմք
դուք անբաւանայցէք
նոքա անբաւանայցեն
Aoriste
ես անբաւացայց
դու անբաւասցիս
նա անբաւասցի
մեք անբաւասցուք
դուք անբաւասջիք
նոքա անբաւասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ անբաւանար
դուք մի՛ անբաւանայք
Impératif
դու անբաւացի՛ր
դուք անբաւացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու անբաւասջի՛ր
դուք անբաւասջի՛ք