s.

tyranny;
despotism.

s.

τυραννίς, τυραννία tyrannicus dominatus, imperium, regnum Բռնակալելն. իշխելն տիրաբար կամ բռնութեամբ կամ ապստամբութեամբ. տէրութիւն. բռնաւորութիւն. cf. ՀԱՐՍՏՈՒԹԻՒՆ. δυναστεία dynastia

Յորմէ տակաւին եւս երկնչէր Պիղատոս, քակտեաց (Յիսուս) զբռնակալութեանն զայն կարծիս։ Պիղատոս յերկիւղի էր, եւ զարհուրէր վասն բռնակալութեան. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 36։ Բրսղ. մրկ.։)

Նախծին որդին թագաւորէր՝ մինչեւ ցկիփսեղեայ բռնակալութիւնն. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ամենայն հեթանոսք ծովացեալ բռնակալութեամբ. (Արշ.։)

Պետք հարաւային բռնակալութեանն. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բռնակալութիւն բռնակալութիւնք
accusatif բռնակալութիւն բռնակալութիւնս
génitif բռնակալութեան բռնակալութեանց
locatif բռնակալութեան բռնակալութիւնս
datif բռնակալութեան բռնակալութեանց
ablatif բռնակալութենէ բռնակալութեանց
instrumental բռնակալութեամբ բռնակալութեամբք