died by a violent death, killed, murdered;
self-murderer.
βιοθάνατος qui violenta morte periit Բռնի մահացեալ. սպանեալ՝ որպէս գազանակուր, սրախողխող. մեռեալ ի խաչի. ի մահ մատնեալ յայլոց, կամ անձամբ անձին, որպէս անձնասպան.
Զնշխարս բազում բռնամահ մարդկան (սպանելոց ի ցլագլուխ ձիոյ՝) տեսեալ՝ ողորմէր. (Պտմ. աղեքս.։)
Վաստակեցաւ ի բռնամահ վկայիցն համբերութեանց։ Մոլորին ի մարդ բռնամահ։ Զոր ասենն, թէ Քրիստոս մարդ էր, եւ դադարեաց (ի կելոյ) իբրեւ զռնամահ, ասասցե՛ն, որո՞յ մարդոյ բռնամահի աշակերտօք ամենայն երկիր լցաւ. որո՞յ մարդոյ բռնամահի անուամբ դեւք ելանեն։ Չգիտեն, թէ բռնամահ է՝ որ իւրովք կամօք զինքն հանէ ի կենացս. (ՃՃ.։)