to violate, to force, to oblige, to necessitate, to compel, to convince, to subject, to constrain, to exact, to persecute.
βιάζω, βιάζομαι, ἁναγκάζω vi compello, vim facio, cogo, insisto Բուռն առնելով թախանձել. ստիպել. հարկեցուցանել. ճորովցնել.
Բռնադատեաց զնա, եւ էառ։ Բռնադատեաց զնա աներ իւր եւ նստաւ։ Թո՛ղ բռնադատեսցուք զքեզ։ Բռնադատեաց տարաւ զմեզ։ Գինի՝ որ բռնադատէ զայս ամենայն գործել։ Արքայութիւնն երկնից բռնադատի, եւ բռունք յափշտակեն զնա.եւ այլն։
Ոչ կամաւ, այլ բնութեամբ բռնադատեցաւ (ասեն՝ ի չարն). (Եզնիկ.։)
Կամօք յայն բռնադատի. (Մաշկ.։)
Բռնադատեալ ուսումն ոչ բնաւորեցաւ յարամնալ. (Բրս. մախ.։)
Եթէ հարկ ինչ բռնադատեսցէ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Մի՛ բռնադատէք մխիթարել զիս։ Զյանձնառութիւն բռնադատէք օրինաց. (Փարպ.։)
Բռնադատեցին զիս ոչ ումեք ասել զայն. այսինքն բուռն արարի անձին. ռմկ. բռնել, զսպել. (Վրք. հց. ՟Է։)
Թէպէտ եւ բռնադատեցաւ, չկարացապրեցուցանել զմիտս. (Կիւրղ. ծն.։)
Եւ καταδυναστεύω vi opprimo, subigo Բռնաւորաբար նուաճել ընդ բռամբ. հարստահարել. բռնաբարել. եւ Բռնի առնուլ. եւ Լլկել. բռնանալ ի վերայ.
Բռնադատել զորբն եւ զայրին. կամ զտնանկն, զնա, զմեզ, եւ այլն. (Երեմ. ՟Ի՟Բ. 3։ Եզեկ. ՟Ի՟Բ. 7։ Իմ. ՟Բ. 10։ ՟Ժ՟Ե. 14։ ՟Բ. Մակ. ՟Ա. 28։)
Կամիս զկին իմ բռնադատել ի տան իմում. (Եսթ. ՟Է. 8։)
Վասն եպիսկոպոսի, որ զայլոյ իշխանութիւնն բռնադատէ. (Կանոն.։)
Բռնադատիցէ զայն բան յայլ միտս (խեղաթիւրելով). (Կիւրղ. ծն.։)
Բռնաւորաբար նուաճել ընդ բռամբ. հարստահարել. բռնաբարել. եւ Բռնի առնուլ. եւ Լլկել. բռնանալ ի վերայ.
Բռնադատել զորբն եւ զայրին. կամ զտնանկն, զնա, զմեզ, եւ այլն. (Երեմ. ՟Ի՟Բ. 3։ Եզեկ. ՟Ի՟Բ. 7։ Իմ. ՟Բ. 10։ ՟Ժ՟Ե. 14։ ՟Բ. Մակ. ՟Ա. 28։)
Կամիս զկին իմ բռնադատել ի տան իմում. (Եսթ. ՟Է. 8։)
Վասն եպիսկոպոսի, որ զայլոյ իշխանութիւնն բռնադատէ. (Կանոն.։)
Բռնադատիցէ զայն բան յայլ միտս (խեղաթիւրելով). (Կիւրղ. ծն.։)