ն.

βιάζω, ἑκβιάζομαι vim infero, vi adigo բռնաբարել. բռնադատել. բռնանալ, եւ բռնութեամբ ձգել.

Բռնազբօսէ իւր զկորուստ. (Առակ. ՟Ժ՟Զ. 26։)

Բռնազբօսեաց զնոսա՝ ցուցանել նմա զգանձն աստուածային. (Խոր. առ արծր.։)

Ծառայիցե՞ս գրոց, եթէ բռնազբօսեսցես զգիրս. (Սեբեր. ՟Է։)

Որ բռնազբօսեացն տիրել, ոչ զօրեաց ունել, իբրեւ ստոյգն (բուն տէրն) կոչեաց. (Իգն.։)

Բռնազբօսեսցի ոք ամուր զօրութեամբ. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)

Պահեցին զաւանդն բռնազբօսելով ի նոստ համակ զվայելչականն՝ որ պահիւր. (Համամ առակ.։)

Զխօսեալ աղջկունս եւ յայլոց յափշտակեալս՝ պարտ է առաջին խօսելոցն ի բաց տալ, թէպէտ եւ բռնազբօսեցան. (Կանոն.։)