sublime, majestic, imposing, high, elevated, superior, grand, noble, generous;
divine, godlike, supernatural, celestial, heavenly;
the Supreme Being;
— կերպարան, imposing aspect;
— ինձ արտաշէս պարթեւ քան զմակեդոնացին աղեքսանդր, Artaxerxes the Parthian seems to me to be superior to Alexander the Macedonian.
κρείστων, κρείττων melior, praestantior, potior κρείττονες dii, caelites, potiores. Աւագ. վսեմ. բարձր. ահեղ. վերագոյն. գերագոյն. մեծ. գեր ի վերոյ առաւելեալ. ընտիր. լաւագոյն. պանծալի. գերաշխարհիկ. մեծապատիւ.
Կա՛մ վե՛հք եղերուք, կամ վեհից հարկատուքն. (Պտմ. աղեքս.։ Փիլ. տեսական.։)
Վեհ ինձ արտաշէս պարթեւ քան զմակեդոնացին աղեքսանդր։ Յիմա՛ր է՝ որ ընդ վեհս քան զինքն հակառակէ։ Ո՛վ վեհք դատաւորաց։ Երկոցունցն վեհից՝ խաչին եւ աստուածածնի։ Ըստ վեհին դաւթի։ Որպէս գրէ ոմն ի վեհից (հարց սրբոց). (Խոր. ՟Բ. 13։ Պիտ.։ Նար. խչ. եւ Նար. մծբ.։ Լծ. կոչ.։)
Տարադոս՝ պրոբոս՝ վեհունք, եւ անդրոնիկոս. (Տաղ ի յակոբայ.։)
Ոչ առ այլովք վատթարօքն վեհ երեւի։ Զինչ եւ ասասցես յերկրաւորացս՝ կա՛մ ի վեհից, եւ կա՛մ ի վատթարաց։ Առաւել վեհ գտանէր զօրէնս րիստոնէից քան զամենեցուն. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Գ. ՟Ը։)
Սուրբ հարցն պիտառութիւնք համապատիւ կարգեցին զեպիսկոպոսս արքեպիսկոպոսաց, ոչ ինչ բերելով վեհ նմա, բայց ի գլխաւորն կալոյ. (Կանոն.)
Կորուսանելով զտիրական պատիւն քո եւ զվեհ իմաստութիւն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։)
ՎԵՀ. որպէս Երկնային. վերին. վերինք. երկնայինք. հրեշտակք. եւ ըստ հեթանոսաց՝ Դիւցազինք. դիք, կիսաստուածք.
Եթէ վեհքն առ միմեանս մարտուցեալ են, մեք խոնարհագոյնք քան զնոսա զիա՞րդ կարասցուք հաւանել բանից քոց. (Եղիշ. ՟Ը. (այսինքն տարերք, եւ լուսաւորք եւ այլն)։)
Զայսոսիկ տնկելով վեհքն առ մեզ նուազագունիցս. (Պղատ. տիմ.) (ուր վեհքն առդնին իբր արարչակիցք աստուծոյ ի նիւթեղէն արարածս)։ Զի՞նչ միաբանութիւն վեհիցս ընդ մարդկայինս իցէ բնութեան։ Վեհիցն ի բարկութիւն շարժել։ Վեհիցն արժանաւոր բարեբանութիւն պաշտամանց. (Պիտ.։)
Անմահականացն վեհից։ Ի վեհից՝ անմահ հրեշտակաց. (Նար. ՟Ձ՟Ա. եւ Նար. կուս.։)
Ի նոյն հարցաբանեալ վեհիցն, զի՞ այդ վէրք ի ձեռս քո. (Նար. տաղ.։)
Վեհից թագաւորն այսօր առ հայր մտանէ. (Տաղ անդրէի.։)
Ոչ մարդկային մաքրագունից, ոչ երկնայնոց սեռին վեհից. (Շ. խոստ.։)
ՎԵՀՆ. այսինքն Բարձրեալն. աստուած. որ էն.
Մի՛ գուցէ եւ վեհն իսկ աստուծոյ շարժեալ Զօրութիւն։ Նմանահաւասար վեհին (այսինքն աստուածանման) տիրեմք հողածին կենդանեաց։ Ընդդէմ վեհին եւ մարդկան կամաց։ Օգտակար խնամք մարդկան ու՞մ հաւատացան ի վեհէն՝ քան թէ ձեզ. (Պիտ.։)
Ի ձեռն վեհիդ տպաւորութեան։ Զվեհին մեծութիւն։ Գործի մարմնութեան վեհին բնութեան. (Նար. ՟Ե. ՟Լ՟Դ. եւ Նար. կուս.։)