usual, common, ordinary, customary, habitual, familiar.
σνήθης consuetus, familiaris. որպէս սովորեալ ինչ. սովորութիւն եղեալ. հանապազորդեան, հասարակ. ընտանի.
Սովորականաւ ընդելականաւն հաւատասցեն երկիրպագանել խաչին փայտի։ Յաղթեսցէ սովորական ցանկութեանցն. (Ագաթ.։ Յճխ. ՟Է։)
Նկուն եղեալ՝ գտաւ ։ ի ներքոյ քան զսովորական բնութիւնն։ Ոչ յիշէին զսովորականխորտիկսն. (Եղիշ. ՟Է. ՟Է։)
Զկնի սովորական վարդապետութեանցն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Է։)
Քրիստոսի սովորական սեղանաւն ի վերնատանն կատարել զխորհուրդ։ Զսովորական օրհնաբանութիւն բանս երկրորդեմք. (Յհ. իմ. ատ.։ Նար. կուս.։)
Ոչ տայր ըստ սովորականին արագախաղացն լինել հոլովմամբ։ Զանբնական իւս՝ բնականս կացուցանէ, եւ զանսովորս՝ սովորականս. (Պիտ.։)
Յարեաւ ինձ պատերազմ, սովորական սերելեաց իմոց ջերմութիւն ի ներքուստ, եւ անսովորական ատելեաց ցրտութիւն արտաքուստ. (Արշ.։)
ՍՈՎՈՐԱԿԱՆ. Սովոր. սովորեալ ոք. ընտելեալ. եւ Ծանօթ.
Զի դու ես տէր երագասիրտ, եւ ողորկ բանից սովորական. (Արշ.։)
Զկերպարանն իւրեանց ապականելով՝ անծանծթք եւ սովորականացն լինին. (Նիւս. կուս.։)