cf. Սովորիմ.
cf. սովորիմ.
Միտք սովորեաց խուզել եւ քննել։ Ոչ վաստակելն ապականել զմեզ սովորեաց. (Փիլ. իմաստն.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 35։)
Ոչ եւս սովորեցին հարցանել զեկեալ ոք ի հեռաստանէ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Յորմէ սովորեցին սիրելիութեանն աճել բարիք. (Պիտ.։)
Սովորեցին ոմանք զկիւրակէն օր մինչեւ ցճաշն պատուել. (Յհ. իմ. ատ.։)