starving, famished;
— առնել, to make suffer famine, to famish, to starve.
որ եւ ՍՈՎԱՄԱՀ. λιμώσσων famelicus. Բեկեալ եւ նուազեալ ի սովէ. անսուաղ. սովեալ. քաղցեալ յոյժ յոյժ. .
Լից զսովաբեկ անձն իմ ի փշրանաց ողորմութեան շնորհի քո։ Բաշխես զմարմին քո ի ճաշակս սովաբեկաց։ Այցելու լեր մոլորելոյս՝ մերկիս եւ սովաբեկիս. (Բենիկ.։)
Բանակն սակաւ է, եւ սովաբեկ. (Ուռհ.։)
Ախտաբեկ սովաբեկ (յն. սովով՝) ամենայն ցաւօք վարակեալ. (Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ՟Ա։)
ՄՈՎԱԲԵԿ ԱՌՆՈՒԼ. λιμαγχονέω fame suffoco.
Սովաբեկ արար զքեզ. (Օր. ՟Ը. 3։)