pasting;
tarring.
ՍՈՍՆՁԵԼ ՍՈՍՆՁՈՒՄՆ. Սոսնձով մածուցանել, եւ իլ. կպրազօծ առնելն եւ լինելն.
Զի թէ գողոյ էր յափշտակեալ, ոչ կարէր զմրսեալ եւ զսոսնձեալ պատանսն (հանել, եւ թողուլ ի գերեզմանի). (Մեկն. ղկ.։)
Նաւաց սոսնձմունք կազդուրեն, եւ արգելուն զջրահեղձմունք կազդուրեն, եւ արգելուն զջրահեղձ սուղումն. (Պիտ. ՟Կ՟Ա. ըստ Լեհ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | սոսնձումն | սոսնձմունք |
accusatif | սոսնձումն | սոսնձմունս |
génitif | սոսնձման | սոսնձմանց |
locatif | սոսնձման | սոսնձմունս |
datif | սոսնձման | սոսնձմանց |
ablatif | սոսնձմանէ | սոսնձմանց |
instrumental | սոսնձմամբ | սոսնձմամբք |