consent, accord, complicity.
ὀμόνοια, εὑγνωμοσύνη, διάθεσις concordia, adfectio, complacentia. Համակամութիւն. միաբան հաւանութիւն. հաճութիւն. յօժարութիւն. թոյլտուութիւն. զիջումն.
Տե՛ս զմիական լիութեանն կամակցութիւն. (Ագաթ.։)
Կամակցութեամբ երանելի եղբարցն իւրոց եւ սիրելեաց. (Փարպ.։)
Եթէ աստուծոյ կամակցութեամբն դարձցուք ի տուն. (Աթ. ՟Բ։)
Ի սուրբսն բարեացն է միայն կամակցութիւն եւ հատուցումն. իսկ արդարոյն՝ եւ չարեացն է փորձութիւն, եւ հատուցումն. (Բրս. հց.։)
Ի բաց ընկենլի է յեղբայրակցութենէն զանվայելուչ կռիւ եւ զբաժանեալ կամակցութիւն. (Բրս. ճգն.։ եւ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Որպէս այլ բանքն ոչ էին տկարութեան, այլ կամակցութեան. (Ոսկ. յհ. ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կամակցութիւն | կամակցութիւնք |
| accusatif | կամակցութիւն | կամակցութիւնս |
| génitif | կամակցութեան | կամակցութեանց |
| locatif | կամակցութեան | կամակցութիւնս |
| datif | կամակցութեան | կամակցութեանց |
| ablatif | կամակցութենէ | կամակցութեանց |
| instrumental | կամակցութեամբ | կամակցութեամբք |