agreement, satisfaction;
accord, approbation, consent, complaisance, acquiescence, compliance;
desire, wish, pleasure, will;
—ք, grace, sweetness, loveliness, amiableness;
առանց քոյին հաճութեան, without your consent, in spite of you;
արա ընդ իս ըստ հաճութեան կամաց քոց, do with me according to your pleasure.
εὑδοκία beneplacitum το ἁρέστον placitum Հաճիլն. հաւանութիւն. բարեհաճութիւն. կամք հաճոյական կամ բարեհամբոյր. հաճոյք.
Յերկիր խաղաղութիւն, ի մարդիկ հաճութիւն։ Տէր որպէս զինու հաճութեամբ քով պսակեցեր զմեզ։ Արա՛ ընդ իս ըստ հաճութեան կամաց քոց։ Ըստ ամենայն հաճութեան աչաց քոց։ Ըստ հաճութեան իւրում, կամ ըստ հաճութեան կամաց իւրոց.եւ այլն։
Ի քոյդ հաճութիւն օրհնեալդ կամաց։ Ի հաճութիւն կամաց առաքչին մեռաւ։ Արարեա՛ միշտ յաղթօղ զխաբողին հաճութիւնս. (Նար.։)
Հաճութեամբ հօր եւ կամաւ եղեւ մարդ լինել որդւոյն. (Շ. մտթ.։)
Մակացողութիւնն (այսինքն վարժողութիւնն) ձիոց, ձիոյն հաճութիւնն է. եւ որսորդութիւն՝ շանց հաճութիւն է, եւ մշակութիւնն՝ է եզանց. (Պղատ. եւթիփռոն.։)
ՀԱՃՈՒԹԻՒՆ. ἁρέσκεια, εὑχαριστία, θεραπεία gratia (qua placemus aliis), officium Հաճելի կամ ախորժելի գոլն. հաճոյկանութիւն. հաճոյանալն, կամ հաճելն զայլս.
Վասն բազմացն հաճութեան ջան յանձն առաք։ Սուտ հաճութիւն, եւ ընդունայն գեղ կնոջ գոյ ի քեզ։ Գնալ ձեզ արժանի տեառն յամենայն հաճութեան. (՟Բ. Մակ. ՟Բ. 28։ Առակ. ՟Լ՟Ա. 30։ Կող. ՟Ա. 10։)
Զհաճութիւնն ենովքայ առ աստուած. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
Քեզ ի հաճութիւն, եւ մի՛ ի բարկութիւն։ Յոր խունկ հաճութեան մեծապէս հոտոտի աստուած։ Հաճութիւն (այսինքն հաշտութիւն) ի մէջ խռովութեան. (Նար.։)
Անբաւ է ասել ի հաճութիւն անհաւատիցն եւ տարացուցումն (կամ ի տարացուցացն). (Ոսկ. եզեկ. կամ Եպիփ. յար.։)
Այլոց հաճութեանց եւ մանկանց սննդեան. (Պղատ. օրին. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաճութիւն | հաճութիւնք |
| accusatif | հաճութիւն | հաճութիւնս |
| génitif | հաճութեան | հաճութեանց |
| locatif | հաճութեան | հաճութիւնս |
| datif | հաճութեան | հաճութեանց |
| ablatif | հաճութենէ | հաճութեանց |
| instrumental | հաճութեամբ | հաճութեամբք |