presumption, pride, vanity.
ԱՆՁՆԱՀԱՃՈՒԹԻՒՆ կամ ԱՆՁՆՀԱՃՈՒԹԻՒՆ αὑταρεσκεία. sibi placere. Ինքնահաւանութիւն. ամբարհաւաճութիւն. հպարտութիւն. ինքնակամութիւն. անսաստութիւն. քիւսթահլըգ, զուրուր.
Անձնահաճութիւն Պերոզի։ Պերոզի իմ եղբօրն անձնահաճութիւն կամացն. (Փարպ.։)
Զիւր զախտն անձնահաճութեան կատարեսցէ. (Բրս. հց.։)
Վտանգ առաջին եւ մեծագոյն՝ անձնհաճութիւն. (Խոսր. պտրգ.։)
Այս է գործ սատանայի, զի անձնահաճութեամբ զամենեսեան վրիպեցուցանէ ի բարեաց։ Զգո՛յշ լինիցիս յանձնահաճութեան դիւէն. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Անձնահաճութեան տամ կարծիս. (Լմբ. պտրգ.։)
Ոչ յանձնահաճութենէ կամաց արարաք զայդ, այլ ի հրամանէ սիրելի զաւակի քոյ. (ՃՃ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անձնահաճութիւն | անձնահաճութիւնք |
| accusatif | անձնահաճութիւն | անձնահաճութիւնս |
| génitif | անձնահաճութեան | անձնահաճութեանց |
| locatif | անձնահաճութեան | անձնահաճութիւնս |
| datif | անձնահաճութեան | անձնահաճութեանց |
| ablatif | անձնահաճութենէ | անձնահաճութեանց |
| instrumental | անձնահաճութեամբ | անձնահաճութեամբք |