voluntary, with good will;
free;
— կամօք, willingly.
Որ անձին կամօք վարի. անձնիշխան.
Կարգեաց զբանաւորս, զխօսունս՝ իմաստունս անձնակամս. (Բուզ. ՟Դ. 5։)
Եւ ինքնակամ. յօժարակամ.
Կանխէին անձնակամ կամօք ի պահս եւ յաղօթս. (Ագաթ.։ որ ի Ճ. ՟Բ.) գրի ԱՆՁՆԱԿԱՆ.
Եւ անձնահաճ. ինքնահաւան. ինքնագլուխ.
Յանձնակամ մարդկանն գնալոյ ծնաւ զպառակտումն։ Ազատեսջիք ի ծառայութենէ անձնակամ գործոցն խաւարի. (Ագաթ.։)
Պերոզ անձնակամ եւ անհաւան։ Ըստ հպարտ եւ անձնակամ բարուց իւրոց. (Փարպ.։)
Անտէրունչք եւ անձնակամք. (ՃՃ.։)