that betrays himself;
— լինել, to betray one's self.
Մատնիչ անձին իւրոյ ի ձեռս օտարաց. վնասակար անձին եւ այլոց. ինքնակամ օտարացեալ. αὑτόμολος. transfuga.
Աղջկորդի անձնամատն. (Նար. ՟Ի՟Բ. ՟Խ՟Ը։)
Անձնամատն եղեն ի ձեռն նոցա. (Լմբ. պտրգ.։)
Անձնամատն գարշելի՝ չէ՛ վկայ։ Անձնամատն ջերմամբ մեծաւ մեռանէր. (Յհ. կթ.։)