hy    |   fr

Անձնապաշտ

adj.

that adores himself, interested, selfish, egoistical.

adj.

Որ զկամս անձին պաշտէ.

Անձնապաշտիցն վարձս ընդէ՞ր տայ. (Ոսկիփոր.։)

ԱՆՁՆԱՊԱՇՏ ԼԻՆԵԼ. Անձամբ պաշտել. կամ հոգւով պաշտել.

Յոտնաւոր տքնութեամբ անձնապաշտ լեալ արքայն. (Ճ. ՟Ա.։)