selfishness, self-love;
egotism.
ԱՆՁՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ գրի եւ ԱՆՁՆՍԻՐՈՒԹԻՒՆ. φιλαυτία. amor proprius. Սէր անձին. ինքնասիրութիւն. խնդրելն զշահ անձին, եւ ոչ զընկերին, կամ զփառս Աստուծոյ.
Չարեացն է անաստուածութիւնն եւ անձնասիրութիւնն կառավար. (Յճխ. ՟Ե։)
Անձնասիրութիւնն լինի արգել հա՛րթ իմանալոյ զիրաւունս. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 11։)
Սատանայական ախտիցն եղբայր անձնասիրութիւն. (Մանդ. ՟Ժ՟Դ։)
Իբր մեռեալ իսկապէս համայն աշխարհիս անձնասիրութեան. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Անձնասիրութեանն թշնամի իմաստունն է, սիրելով զարժանիսն սիրոյ՝ զարդարութիւն եւ զճշմարտութիւն. (Փիլ. լին.։)
Յանձնասիրութեան ի պարտաւորութենէ փախիցէ։ Յանձնասիրութեան ի կարծեացն փախիցէ։ Անձնսիրութիւն, որոյ վախճանն կորուստ է. (Բրս. հց.։)
Զի մի՛ անձնսիրութեամբն եւ զիրաւունսն եւս կորուսանիցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անձնասիրութիւն | անձնասիրութիւնք |
accusatif | անձնասիրութիւն | անձնասիրութիւնս |
génitif | անձնասիրութեան | անձնասիրութեանց |
locatif | անձնասիրութեան | անձնասիրութիւնս |
datif | անձնասիրութեան | անձնասիրութեանց |
ablatif | անձնասիրութենէ | անձնասիրութեանց |
instrumental | անձնասիրութեամբ | անձնասիրութեամբք |