hy    |   fr

Կամայորդոր

adj.

voluntary.

adj.

Յորդոր եւ յօժար կամօք եղեալ. ինքնակամ. կամակար.

Կամայորդոր ջան նահատակութեանց։ Կամայորդոր սրտիւք կատարէին զպաշտօն աղօթիցն։ Կամայորդոր յօժարութեամբ ետ զանձն իւր ի ձեռս զիֆուորաց։ Ժողովեցան իքով կամայորդոր յօժարութեամբ. (ՃՃ.։)