cf. Կամայորդոր.
ԿԱՄԱՅՕԺԱՐ որ եւ ՅՕԺԱՐԱԿԱՄ. cf. ԿԱՄԱՅՈՐԴՈՐ.
Կամայօժար մտօք հրաժարել յաշխաչհէ, կամ ապստամբել յաստուծոյ, կամ ի նոյնս միտել. (Լմբ. պտրգ. եւ ովս։ Շ. յկ. ՟Բ։)
Կամաւ եւ յօժարութեամբ. կամակար մտօք.
Որք կամայօժար եւ դիւրահաւան ընդունին զչար սերմանս սատանայի. (Մանդ. ՟Ժ՟Է։)