crooked, bent, curved, tortuous, sinuous;
indirect, crafty;
cf. Յամառ;
— շաւիղ, winding path, crooked way;
crookedly, against the grain.
διεστραμμένος, σκολιός, καμπύλος perversus, tortuosus, obliquus, inflexus, curvus, flexuosus. լծ. եւ նոյն ընդ Ծամածուռ. խեղաթիւր. ոլորեալ. որ եւ ԳԱՆԳՈՒՐ (ՆՄԱՆԱՁԱՅՆ). եւ Մոլորեալ. թիւրեալ՝ իրօք կամ նմանութեամբ. (ի ձայնէս Կամ, ուստի եւ կամն, կամար կամուրջ, կարկամ. յորս կայ կորութիւն ինչ. որպէս եւ յն. գա՛մբի, գամբի՛լօս, է կոր. թիւր. պ. փէման, աղեղն. եւ թ. գամպուր, եամփուրի, քէմէր, եւն) զի եւ Կամակորն վարի ըստ նախնեաց որպէս ռմկ. ծուռումուռ. ծուռծռկած.
Օձ կամակոր։ Կամակոր շաւիղք, կամ Ճնապարհք։ Բերան կամակոր։ Կամակոր եւ խեղաթիւր ազգ։ Խորհի զկամակորս։ Կամակոր գտանիցիմ։ Ոչ միայն բարերարացն եւ հեզոցն, այլ եւ կամակորացն, եւ այլն։ Զոր կոչէ բերան կամակորաց, եւ շրթունս սուտ (զրպարտչաց). (Համամ առակ.։)
Զկամակորն յուղղութիւնն (դարձուցանել) ... զոր եւ եբրայեցին ակովբա ասէ, այսինքն կամակոր. (Ոսկ. ես.։)
Այլ ընդ այռոց՝ խանգարս եւ կամակորս։ Նոքա արարին կամակոր զանձինս. (յն. թիւրեցին)։ Զկամակոր զպատրանս ի գործ արկանէ։ Վասն կամակոր կրօնիցն ի կորուստ մատնեալս. (Ոսկ. մտթ.։ Ոսկ. գաղ.։ Ոսկ. տիմ.։)
Խափանեսցէ զկամակոր իշխանութիւնս անձնականս՝ որ ի մեզ. (Տօնակ.։)
Մտախաբ, կամակոր իսկ՝ եւ սրտաբեկ. (Նար. ՟Ի՟Բ։)
Կամակոր ուխտադրուժք իջանեն յատակս դժոխոց. (Նախ. առակ.։)
Կամակոր յամառութիւն. (Եզնիկ.։)
Ըստ հոմաձայնութեան յետին վկայութեանցս ռամկօրէն կամ առ յետնագոյնս Կամակակոր ասի յամառն եւ կամապաշտ։
Որպէս եւ (Լմբ. առակ. ՟Դ. 24.) Հաճեցաւ ստուգաբանել, Կամաւ կորացեալ, յասելն.
Կամակոր է սատանայ, որ ոչ պատրանօք, այլ կամաւ կորացաւ ի չարն, եւ անզեղջ է ի նոյնն։
ԿԱՄԱԿՈՐՍ. մ. διεστραμένως perverse Խոտորնակի, թիւրութեամբ. ոլոր մոլոր. Կամակորս գնայ ընդ քեզ. (Սիր. ՟դ. 18։)