vn.

to act according to ones entire will, pleasure or caprice.

չ.

ἐκουσιάζομαι sponte ago. Ըստ կամս անձին գնալ. իշխել առնել ինչ ըստ կամի. ուժել. քեֆովը շարժիլ, կրնալ ընել.

Դի՛ք ի վերայ դոցա հարկս եւ հասս, զի մի եւ այլ կամակարեալ բռնասցին. (՟Բ. Եզր. ՟Դ. 20։)

Կալ եւ դադարել ... եւ ոչ եւս փոփոխել, կամ կամակարել ուրեք յեկեղեցւոյն իւրմէ. (Կանոն.։)

Որոյ կամակարօղ հրամանին ոչ ոք դիմակալել զօրէր. (Թէոդոր. մայրագ.։)

Ի տէդ նիզակի կամակարօղք. (Խոր. ՟Ա. 12։)