vn.

to suffer, to endure, to bear;
to be sad, afflicted, to sorrow, to mourn, to be deeply grieved, to have one's heart full of affliction, to fret for;
to be offended, vexed, irritated.

չ.

κακοπαθέω, πάσχω, ἁλγέω, κινδυνεύομαι, κάμνω mala patior, doleo, periclitor, laboro συμπάσχω compatior եւ այլն. Տառապիլ վշտօք. վշտագնիլ. չարչարիլ. կրել ցաւս. ճգնիլ. ցաւագնիլ. տխրիլ. դառնանալ. դժուարիլ. բան քաշել, չարչրկիլ, ցաւիլ, նեղիլ.

Եթէ վշտանայ ինչ մի անդամն, վշտանան ամենայն անդամքն ընդ նմա. (՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 26։)

Եւ եղեւ ի վշտանալն նորա ի ծննդեանն։ Վշտանայցէ ոք ի ձէնջ, յաղօթս կայցէ։ Ի սասակագոյն վշտանալոյն մերոյ. (Ծն. ՟Լ՟Ե. 17. Յկ. ՟Ե. 13։ Գծ. ՟Ի՟Է. 18։)

Վշտացաւ, որչափ ինչ պարտ է վշտանալ առնն։ Վշտասցուք ասա մտօք, զի մի՛ վշտանայցեմք անդ տանջանօք։ Որով նա ուրախացաւ, նոքա վշտացան. (Ոսկ. մտթ. Ոսկ. յհ. Ոսկ. եբր.։)

Իւրացոյց իւր մարմին, որ վշտանալն կարէ։ Ի հասարակ անուն փայտն վշտացեալ. (Յհ. իմ. երեւ.։ Նար. խչ.։)

Սուրբք եւ արրդարք՝ որք ճշմարիտ հանդիսիւքն վշտացան. (Յճխ. ՟Ժ։)

Այնպիսի վիշտս վշտանամ՝ ասէ, որպէս որք ծնանիցենն՝ վշտանայցեն. (Ոսկ. ես.։)

Վշտացան աննա եւ կայիափայ սակս յարութեան զաղարու։ Զարիւն հեղուլ ոչ վշտացայ. (Ճ. ՟Գ.։ Վրք. հց. ՟Դ։)

Վասն հիւանդաց եւ ամենայն վշտացելոց. (Ժմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես վշտանամ
դու վշտանաս
նա վշտանայ
մեք վշտանամք
դուք վշտանայք
նոքա վշտանան
Imparfait
ես վշտանայի
դու վշտանայիր
նա վշտանայր
մեք վշտանայաք
դուք վշտանայիք
նոքա վշտանային
Aoriste
ես վշտացայ
դու վշտացար
նա վշտացաւ
մեք վշտացաք
դուք վշտացայք
նոքա վշտացան
Subjonctif
Présent
ես վշտանայցեմ
դու վշտանայցես
նա վշտանայցէ
մեք վշտանայցեմք
դուք վշտանայցէք
նոքա վշտանայցեն
Aoriste
ես վշտացայց
դու վշտասցիս
նա վշտասցի
մեք վշտասցուք
դուք վշտասջիք
նոքա վշտասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ վշտանար
դուք մի՛ վշտանայք
Impératif
դու վշտացի՛ր
դուք վշտացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու վշտասջի՛ր
դուք վշտասջի՛ք