sympathy, compassion, commiseration, condolence.
συμπάθεια, τὸ συμπαθές commiseratio. Ցաւակցութիւն. կարեկցութիւն. ախտակցութիւն. գութ.
Ողորմելիք հիւանդութեամբ, վշտակցութեամբ ողորմագոյնք։ Որ առ մարդկային բնութիւնս վշտակցութիւն օրինագրեաց. (Ածաբ. աղք.։)
Կարեւոր է մեզ անտի ճանապարհորդութեանս՝ ողորմածութիւն եւ վշտակցութիւն։ Վշտակցութեան կերպարանս պատճառի. (Ոսկ. ննջ. եւ Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։)
Զամենայն վշտակցութիւնս յանձանց ի բաց հատեալ. (Նիւս. մկ. բեթղ.։)
Գծուծ բանիւք զսիրտս թագաւորի ի վշտակցութիւն իւրեանց խոնարհեցուցանեն. (Կլիմաք.։)
Զայնց ասէր, որովք ածիցէ զնոսա ի վշտակցութիւն։ Կամի զարթուցանել զնա ի վշտակցութիւն իւր. (Իսիւք.։)
Արտասուեաց յիսուս, զի զվշտակցութիւն եւ զմարդասիրութիւն առ ազգակիցս մեզ ուսուսցէ։ Կարգ եդեալ ի վերայ վշտակցութեան՝ արտասուեաց. (Ճ. ՟Գ.։)
Գայր առ նա ի ցաւակցաբար վշտակցութիւն. (Յհ. կթ.։)
Զի՞նչ է քեզ առ տունկս այս (դդմենւոյ) վշտակցութիւն. (Փիլ. յովն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վշտակցութիւն | վշտակցութիւնք |
| accusatif | վշտակցութիւն | վշտակցութիւնս |
| génitif | վշտակցութեան | վշտակցութեանց |
| locatif | վշտակցութեան | վշտակցութիւնս |
| datif | վշտակցութեան | վշտակցութեանց |
| ablatif | վշտակցութենէ | վշտակցութեանց |
| instrumental | վշտակցութեամբ | վշտակցութեամբք |