in distress, in pain, plagued, discomposed, suffering.
յն. ὀ ἑν ἁνάγκῃ (որ է ի կարիս). qui est in necessitate ταλαίπωρος miser ἑπίμοχθος laboriosus, aerumnosus. Որ տեսանէ յանձին կամ կրէ ուստեք զվիշտս. վշտակիր. վշտահար. վշտացեալ. տառապեալ. կարօտեալ.
Ժողովէին առ նա ամենայն վշտատեսք. (՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Բ. 2։ յորմէ եւ Ղեւոնդ.։)
Սկսան երթալ առ նա ամենայն վշտատեսք. (Կիր. պտմ.։)
Ուր մանաւանդ ազգք հայոց վշտատեսաց բնակեալ էին. (Վրդն. պտմ.։)
Հէգ եւ վշտատես երէ կոչէ. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)