honourable, respectable, estimable, venerable;
precious, rare, excellent, exquisite;
noble;
հայր —, Reverend Father;
—ք, noblemen, nobility, principal persons;
առ — ս ունել զոք, to hold or have in honour;
— ամենայն ժողովրդեան, respected by all people.
τίμιος, ἕντιμος, ἕνδοξος honorabilis, honoratus. Արժանի պատուոյ. պատուելի, պատուաւոր, յարգի. արգոյ. ազնիւ. փառաւոր. պատկառելի. պիտուական, աղէկ.
Եթէ հանցես զպատունկանն յանարգէ, իբրեւ զբերան իմ եղիցես։ Մնասցէ սակաւաւոր, եւ ոչ պատուական։ Զարանց պատուականաց։ Մեծութեամբ պատուականաւ։ Զբանս պատուականս։ Երկնչել ի պատուական եւ ի սքանչելի անուանէ տեառն աստուծոյ քո։ Պատուական արեամբն քրիստոսի։ Օրէնսուսոյց՝ պատուական ամենայն ժողովրդեանն։ ՛Որ էր նմա պատուական։ Զայնպիսիսն առ պատուականս ունիջեք. (եւն։)
Պատուական զինուորութիւնն հասանէր ի չարտշուք անարգութիւն. (Եղիշ. ՟Բ։)
Բանն տեառն պատուական էր յաւուրսն յայնոսիկ։ Պատուականն՝ անօսր եւ չքնաղ. զի ոչ ստէպ պատասխանի առնէր աստուած. (Կիւրղ. թագ.։)
ՊԱՏՈՒԱԿԱՆ. τίμιος, πολύτιμος, πολυτελής pretiosus, sumtuosus. եւս՝ Մեծագին. սակաւագիւտ. մեծածախ գնոջ, սուղ. փահալը.
Մարդ պատուական եղիցի քան զականս սովփերայ։ Քար, կամ ակն պատուական։ Պատուական մարգարիտ։ Անօթ պատուական. (Եւն։)
ՊԱՏՈՒԱԿԱՆՔ գ. Ազնուականք. իշխանաւորք. մեծամեծք. պատուաւորք, մենծերը.
Քահանայիցն, եւ պատուականաց, եւ զօրագլխաց. (Նեեմ. ՟Բ. 16։)
Զամենայն երեւելի պատուկանսն հրամայէր յընթրիս կոչել. (Եղիշ. ՟Է։)