stone;
պատուական —, precious stone, jewel, gem;
— դժոխայինշ, infernal stone, caustic;
— կրային, limestone;
— ծանրակշիռ, ponderous, heavy spar, cawk;
— մանրիկ, small stone, pebble, gravel;
հարկանել —իւ, քար կոծել ամբք, to stone, to lapidate, to stone to death;
հալածել —ամբք, to pelt with stones;
չթողուլ, չմնալ, — ի —ի վերայ, not to leave, not to remain one stone standing;
հարկանել զոտն զ—ի, to strike the foot against a stone;
միով —ամբ զերկուս պարսաքարել (ընդ աջ եւ ընդ ահեակ յջողել), to kill two birds with one stone;
λίθος saxum, lapis. Վէմ. ապառաժ. սալ. պնդագոյն գոյացթիւն հողոյ. քար.
Եղեւ աղիւսն ի տեղի քարի։ Առ ի քարանց տեղւոյն, եւ եդ ընդ սնարս իւր։ Կուտեցէ՛ք քարինս։ Անգործ քարամբք շինեցաւ։ Քարկոծեցին զնոսա քարամբք։ Հարկանցէ քարիւ, կամ բռնցի։ Զի մի՛ երբէք հարցես զքարի (այսինքն ընդ քար զոտն քո։ Եթէ դոքա լռեսցեն, քարինքդ աղաղակեսցեն։ Կարօղ է Աստուած ի քարանցս յայսցանէ յարուցանել որդիս աբրահամու.եւ այլն։
Եքենոս խթի ընդ քարիւն, եւ մածնու կայ ի նմա. (Վեցօր. ՟Ե։)
Քարով զբերանն ջախջախեցին. (Հ. կիլիկ.։)
ՔԱՐ. Անկ պատուական. գոհար.
Եդիր ի գլուխ նորա պսակ ի քարէ պատուականէ. (Սղ. ՟Ի. 3։)
Մթեր ոսկւոյ եւ արծաթոյ, եւ քարանաց պատուականաց. (Խոր. ՟Ա. 23։)
Ոչ քարանաց պայծառութիւնք եւ շնորհք. (Ածաբ. կիպր.։)
Տռփելի է ոսկի եւ քարինք։ Յոսկւոյ անապականութենէ, ի քարանց ճաճանաչատեսակութենէ. (Լմբ. իմ.։)
ՓԵՐՓԵՐ ՔԱՐԻ. Ըստ Բժշկարանի, զայաղօրուղի։