adj.

ԵՐԵՔԱՐՁԷՆ կամ ԵՐԵՔԱՐՁԻՆ կամ ԵՐԵՔԱՐՁԻ. τρίαινα tridens, fuscina Երեքժանի. գործի երկաթի երիւք ատամամբք.

Ունէին տէգս հրեղէնս երեքսայրիս, եւ երեքարձիս հրավառեալս (ա՛յլ ձ. երեքարձինս)։ Եհար զերեքարձէնն զայն հրեղէն տէգ ի սիրտ նորա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)

(Արձին՝ թուի ատամն կամ ժանիք, որ ըստ ար. սինն, էսիւնն. եբր. շէն. պրս. տէնտան։)