adj.

ԵՐԵՔԱՆՁՆԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԱՒՈՐԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՅ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՆ. cf. Եռանձնական. որ եւ Եռանձնեայ, Եռանձնեան.

Միութիւն երեքանձնական։ Որպէս զերրորդութիւն վասն երեքանձնական երեւմանն (այսինքն դիմաց). (Դիոն.։)

Առանձնաւորութիւն երեքանձնական զօրութեանն. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Զերեքանձնական տէրութիւնն. (Զքր. կթ.։)

Երեքանձնաւորական աստուածութիւնն. (Մաքս. ի դիոն.։)

Երեքանձնեայ (կամ երեքանձնեան) տէրութիւնն. (Իգն.։)

Երեքանձնեան երրորդութիւն. (Զքր. կթ.։)

Սրբաբանել զերեքանձնեան մի աստուածութիւն. (Մաքս. եկեղ.։)

Երեքանձնեան աստուածութիւն. (Ճ. ՟Ա.։ Հ=Յ. յուլ. ՟Ժ՟Դ.։)