s.

divinity;
deity;
God.

s.

θεότης, τὸ θείον divinitas Էութիւնն Աստուծոյ. աստուածային բնութիւն.

Ի նմա բնակէ ամենայն լրումն աստուածութեան մարմնապէս. (Կող. ՟Բ 9։)

Ոչ ընկալաւ փոփոխումն յաստուածութենէ իւրմէ. (Ագաթ.։)

Պարեգօտք Յոսեփու թաթաւեցաւ արեամբ, բայց մարմին նորա ինչ ոչ վնասեցաւ. սոյնպէս եւ զմարմին տեառն մերոյ կալան, եւ ոչ զաստուածութիւն նորա. (Եփր. ծն.։)

Երեք անձինք եւ մի բնութիւն, մի աստուածութիւն. (Ժմ. եւ այլն։)

ԱՍՏՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ. Վարի եւ իբր թանձրացեալ, այսինքն Աստուած.

Առ ձգեաց նախ աստուածութիւնն զյակովբ առ ջրհորն։ Ետես Մովսէս, թէ զօրագոյն է զէնն՝ զոր ետ աստուածութիւն։ Աստուածութիւն յայտնեցաւ ի վերայ զոհից։ Քրիստոս բան Աստուծոյ գոլով, ի Մարիամայ մարդ ծնանի ... յԱստուծոյ, եւ ի կուսէ Քրիստոս։ Մարիամ ծնաւ զաստուածութիւն՝ ամենայն արարծոցս զանհամեմատելին. (Եփր. ծն.։ Եփր. ել.։ Եփր. ղեւտ.։ Եփր. աւետար. եւ այլն։)

Շրջէր հոգի աստուածութեան ի վերայ ջուրցն. (Ագաթ.։)

Առ աստուածութիւնն բողոքեցից։ Ապաւինեցայց առ նոյն ինքն աստուածութիւնն. (Պիտ.։)

Զպատուական գլուխն դնէ ի գանձարանս աստուածութեան. (Յհ. կթ.։)

Դու ինքն աստուածութիւնդ մարդացեալ ըթներցար։ Գովաբանի առ ի նոցանէ սուրբ աստուածութիւն. (Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. կուս.։)

ԱՍՏՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ. Պիտակաբար ասի զսուտ աստուծոց, եւ զախտից պաշտելոց.

Յարմարապէս աստուածութեան որովայնի սպաս տանին. (Ածաբ. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածութիւն աստուածութիւնք
accusatif աստուածութիւն աստուածութիւնս
génitif աստուածութեան աստուածութեանց
locatif աստուածութեան աստուածութիւնս
datif աստուածութեան աստուածութեանց
ablatif աստուածութենէ աստուածութեանց
instrumental աստուածութեամբ աստուածութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անաստուածութիւն, ութեան

Բազմաստուածութիւն, ութեան

Հանրաստուածութիւն, ութեան

Միաստուածութիւն, ութեան

Յոգնաստուածութիւն, ութեան

Voir tout