unity, first number, one;
only one, alone, singular.
ἐνάς, μονάς, ἐνότης unitas μόνος, μοναχός unicus. Մի թիւն. առաջինն ի թիւս. միութիւն. եւ մի միայն. մէն. մեկին. մինաւոր. մէկ հատիկ.
Գերագոյն քան զբան՝ բարին, միակն՝ միարար ամենայն միակի. (Դիոն. ածայ.։)
Ի թիւս, միակք՝ տասնեկաց են առաջինք։ Զեօթներեակն պիթագորեանքն անմօրն միակի նմանեցուցանեն. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. այլաբ.։)
Ի թիւս միակաց լրման, եւ այլն. (Արծր. ՟Գ. 13։)
Միակն (յորդւոց) ըստ կարգի հետեւանայ ի թագաւորութիւն. (Խոր. ՟Բ. 4։)
Ուստի եւ զյօդաւոր մարմինն միակ՝ խառնեաց ընդ աստուածական բնութեանն իւր անքակ. (Նար. կուս.։)
Պատահէ ումեմն լինել միակ միայնակ առանց ազգատոհմի. (Լմբ. ժղ.։)
Ե՛կ եւ մենամարտեսցո՛ւք ես եւ դու՝ միով միակաւ. (Ուռպ. այսինքն միայն ընդ միայնոյ։)
Եւ գերեզման մին միակին՝ ո՛չ պատահէր, այլ երկակին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ. այսինքն ոչ մի մի, այլ երկու երկու թաղեալ լինէնի։)