only, sole, singular.
ἐνικός unicus եւ ἐνοθείς unitus. Միակ. միաւոր. միայնակ. եզական. եւ Միաւորական. միացեալ.
Միական միութիւն աստուծոյ։ Ըստ նորին միականին պատճառի։ Էութիւն միական։ Միական բնութեան եւ իշխանուըեան ընդ հօր. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. ածայ.։ Եւագր. ՟Լ՟Բ։ Նանայ.։)
Մի հայր միայնոյ որդւոյ՝ միական հոգւովն պատուեալ։ Միական միածին որդին աստուծոյ։ Որդիդ միական։ Քեզ տէր յիսուս՝ հօր միական. (Նար. ՟Հ՟Ե։ Տօնակ.։ Գանձ.։ Տաղ.։)
Իսկ էութիւնն աստուածական՝ յառեալ բնութիւնըն նիւթական, անխակտելի է միական՝ յորովայնէն մինչ յաւիտեան. (Շ. խոստով.։)
ՄԻԱԿԱՆՆ գ. μονάς unitas. Միութիւն. միակ իսկութիւն.
Ամենայն թիւ միանայ ի միակն, եւ ըստ որում որքան ի միականէն գայ յառաջ, այսքան որոշակի եւ բազմանայ. (Դիոն. ածայ.։)
Ոչ միջոց՝ ոչ մեծութիւն, ոչ առաջին՝ միականին. (Մագ. ոտ.։)
Ընդ անեղին եւ միական՝ եղեալք բազումըք միացան. (Շ. խոստ.։)