adj.

one-eyed, monocular.

adj. adv.

μονοφθαλμός unoculus, luscus. Որ ունի զմի եւեթ ակն. գոլով միով ակամբն կոյր. միաչեայ. միաչէն.

Միական մտանել ի կեանս. (Մտթ. ՟Ժ՟Ը. 9. իբր մ. որ ի Մրկ. ՟Բ. 46. ասի՝ միով ակամբ։)

Մի ոմն յեղբարցն միականի էր. եւ բացաւ ագք նորա։ Կինն՝ զոր դու գովեցեր, միականի էր. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Բուզ. ՟Ե. 27։)

Միականեաց նմանի այսպիսին. (Շ. ընդհանր.։)

Զոմանս միականիս ի թշնամեացն առնէին (նետաձգութեամբ). (Յհ. կթ.։)