s.

the being only-begotten.

s.

μονογενές unigenitum esse. Միածինն գոլ, եւ միամօրութիւն.

Եղեւ մարդկութեանս իւր՝ քրիստոսի (յն. ի քրիստոս) միածնութիւնն՝ վասն միաւորելոյն ընդ նմա բանին. (Պրպմ. ՟Լ՟Ե։)

Որդիութեամբ եւ միածնութեամբ. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)

Միածնութեամբ ունի յանձն իւր եւ այլն. (Եւագր. ՟Լ՟Դ։)

Որ միեղջերուն կոչեցաւ՝ միածնութեամբ, եւ բազում զօրութեամբ. (Ճ. ՟Գ.։) Տե՛ս եւ (Աթան. ՟Ը.) ուր զմիածնութիւնն քրիստոսի չարաչար մեկնէ արիանոսն, եւ քաջիկ յաղթահարի։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միածնութիւն միածնութիւնք
accusatif միածնութիւն միածնութիւնս
génitif միածնութեան միածնութեանց
locatif միածնութեան միածնութիւնս
datif միածնութեան միածնութեանց
ablatif միածնութենէ միածնութեանց
instrumental միածնութեամբ միածնութեամբք