adj.

thankful;

s.

benefactor, beneficent, obliging.

adj.

εὑεργέτης benefactor, benemeritus Երախտագործ. բարերար. աղէկութիւն ընօղ.

Զմեր փրկիչն եւ զերախտաւոր զմուրդքէ. (Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 13։ Տե՛ս եւ Իմաստ. ՟Ժ՟Թ. 13. ՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Ե. 15։)

Առաւել առ ձեզ եղեւ երախտաւոր. (Խոր. ՟Գ. 51։)

Եւ իբր Երախտահատոյց. շնորհակալու, երախտագէտ.

Երախտաւոր լինել գործովք արդարութեան՝ հօրն երկնաւորի։ Լեալք երախտաւորք եւ կամարարք բարերարին։ Արժանաւոր երախտաւոր վարուք հասանել ի նաւահանգիստն կենաց. (Յճխ. ՟Բ. եւ ՟Դ։ Զորս մարթ է իմանալ եւ ըստ առաջին նշ. որպէս էմէքտար։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif երախտաւոր երախտաւորք
accusatif երախտաւոր երախտաւորս
génitif երախտաւորի երախտաւորաց
locatif երախտաւորի երախտաւորս
datif երախտաւորի երախտաւորաց
ablatif երախտաւորէ երախտաւորաց
instrumental երախտաւորաւ երախտաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Երախտաւորիմ, րեցայ

Երախտաւորութիւն, ութեան

Voir tout