to take care of, to attend to, to occupy one's elf solicitously about, to patronize.
եւ ն. ἑπιμελέομαι curo, curam gero. Խնամ ածել կամ տանել, ունել. խնամել.
Իջուցէ՛ք զնա առ իս, եւ խնամարկեցից նմա. (Ծն. ՟Խ՟Դ. 21։)
Խնամարկել բանաւոր հոտն։ Եթէ ապախտաւորիս ընդ երախտաւորացն խնամարկեսցես։ Վասն նոցա խնամարկե արմատոյն։ (Յհ. կթ.։ Նար. ՟Հ՟Ա։ Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Ի գութ դարձեալ խնամարկեսցէ յիւր արարածս։ Հովիւք զընտանիսն արածեն եւ խնամարկեն. (Ի գիրս խոսր.։)
որ ի սկզբնց յաւիտենից խնամարկեցեր զորդիս ադամայ. (Շար.։)