cf. Խնամակալութիւն.
ἑπιμέλεια procuratio, diligentia, charitas. Խնամ տանելն. խնաակալութիւն. խնամ. գութ. փոյթ եկ դարման.
Ցուցանելով զբազում խնամատարութիւն՝ որ առ նոսա։ Յամենայն ժամ առնէր զաղքատացն խնամատարութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 24. 26։)
Պարտ է առնել զամենայն զխնամատարութիւն. (Բրսղ. մրկ.։)
Ոչ արմատոյն է ասէ վայելել ի խնաատարութենէ մշակին, այլ ուռոյն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խնամատարութիւն | խնամատարութիւնք |
accusatif | խնամատարութիւն | խնամատարութիւնս |
génitif | խնամատարութեան | խնամատարութեանց |
locatif | խնամատարութեան | խնամատարութիւնս |
datif | խնամատարութեան | խնամատարութեանց |
ablatif | խնամատարութենէ | խնամատարութեանց |
instrumental | խնամատարութեամբ | խնամատարութեամբք |