vn.

to hecome related, allied, to be united by marriage.

չ.

ԽՆԱՄԵՆԱՄ ἑπιγαμίαν ποιέω, συνάττω κῆδος affinitatem ineo, contraho. որ եւ ԽՆԱՄԱՆԱԼ.

Խնամի լինել. առնել զխնամութիւն. տալ կամ առնուլ զդուստր.

Խնամացեալ ընդ ումումն քաջի։ Լուեալ էր զխնամեալն շապհոյ ՟Ըստ հնդկաց թագաւորին. (Խոր. ՟Բ. 55. 86։)

Պղնձագործ եւ երկաթագործ ի խնամենալն՝ արուեստիւ ճոխաբանէին. (Մխ. առակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ենամ, եցայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես խնամենամ
դու խնամենաս
նա խնամենայ
մեք խնամենամք
դուք խնամենայք
նոքա խնամենան
Imparfait
ես խնամենայի
դու խնամենայիր
նա խնամենայր
մեք խնամենայաք
դուք խնամենայիք
նոքա խնամենային
Aoriste
ես խնամեցայ
դու խնամեցար
նա խնամեցաւ
մեք խնամեցաք
դուք խնամեցայք
նոքա խնամեցան
Subjonctif
Présent
ես խնամենայցեմ
դու խնամենայցես
նա խնամենայցէ
մեք խնամենայցեմք
դուք խնամենայցէք
նոքա խնամենայցեն
Aoriste
ես խնամեցայց
դու խնամեսցիս
նա խնամեսցի
մեք խնամեսցուք
դուք խնամեսջիք
նոքա խնամեսցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ խնամենար
դուք մի՛ խնամենայք
Impératif
դու խնամեցի՛ր
դուք խնամեցարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու խնամեսջի՛ր
դուք խնամեսջի՛ք