to spare, to be sparing of;
to pardon, to respect, to exempt, to privilege;
to save, to spare, to husband, to be thrifty, to administer or manage well, to be sparing of expence, to economize;
— ի կերակրոյն, to stint one's self;
— ի ժամանակն, to economize time;
— ի շրթունս, to bridle one's tongue;
— ի բարկութիւն, to abstain from wrath.
(որպէս թէ խուն այսինքն նուազ առնել) φείδομαι parco, ignosco. Խնայ առնել. անխայել. զնդալ. Ճշդել. Խնամով զգուշանալ. գթալ, ներել. կասիլ. պահել. չթողուլ.
Խնայեցի ես ի քեզ։ Մի՛ խնայեսցէ ակն քո ի նա։ Խնայեսջի՛ք ի պատանեակն իմ աբեսողոմ։ Որ յիւր որդին ոչխնայեաց։ Ես ո՞չ խնայեցից ի նինուէ քաղաք մեծ։ Ոչ եւս խնայեցից ի վերայ բնակչաց երկրիդ։ Պէ խնայես ի շրթունս, իմստուն լինիս։ Որ խնայէ բան խիստ հանել, իմաստուն է։ Որ խնայէ ի գաւազան, ատեայ զորդի իւր։ Որ խնայէ ի տուրս, եւ այլն։ Խնայելն (յինչս՝) կորուսանել է, եւ չխնայելն՝շահել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։)
Ո՛վ մոլեգնութեան, ընչից խնայել, եւ հարազատաց ոչ խնայել. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 36։)
Խնայել յոգիս, կամ յանձինս, յազգայինս, ի ստացուածս, ի բարկութիւն. (Եղիշ.։ մանդ։ Խոր.։ Սկեւռ. աղ.։ ստուածաբ. Ժղ.։)
Խնայեցու՛ք եւ զընդասցուք ի հոգիս մեր. (Սեբեր. ՟Դ։)
ԽՆԱՅԵԼ. ն. Խնամով պահել, ճշդել. φείδομαι parce utor, abstineo, tempero.
Որ խնայէ զցորեան, լքցէ զնա օտարաց. (Առակ. ՟Ժ՟Ա. 26։)
Խնայեաց զանձն նորա ի մահուանէ։ Զշարժել շրթանց իմոց ո խնայեցից. (Յոբ. ՟Լ՟Գ. 18. եւ ՟Ժ՟Զ. 6։)
Ի բամբասանաց խնայեցէ՛ք զլեզու. (Իմ. ՟Ա. 11։)
Զի խնայեսցէ զմեզ ի կարծեաց բազմաստուածոցն. (Վեցօր. ՟Թ։)
Խոկմամբ մահու խնայէ զինքն ի բարկութենէ. (Նախ. ժող.։)
Ոչ խնայել զանձն, եւ ոչ զանգիտել ի մահուանէ. (Խոսր.։)
Խնայէ զանձն իւր ի մեղանչել. (Կոչ. ՟Բ։)
Զսնուցանել զաւակսն ոչ խնայէին. (Լմբ. իմ.։)
Եւ զմայր ոչ խնայեաց ի նմանէ, այլ արար զնա մահակից. (Վրդն. յանթառամն.։)
Նաւ՝ որ խնայի ի խռովութենէ, հանդարտութեամբ գնայ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15։)
Որչափ յաճախեսցուք ունել զձեզ առ մեզ խնայեալ լինիք ի չարեաց. (Վեցօր. ՟Ը։)