cf. Խնայութիւն.
ԽՆԱՅՈՒԹԻՒՆ ԽՆԱՅՈՒՄՆ. φειδώ parsimonia, venia. Խնայելն. Խնայ. մարդասիրութիւն. Գութ. ներողութիւն.
Բազում խնայութեամբ դարմանես զմեզ. (Իմ. ՟Ժ՟Բ. 18։)
Առնէ ի վերայ նոցա աստուած խնայութիւն արարչին ամենեցուն՝ պահել զարարածս անվնաս յիւրաքանչիւր բնութեանն. (Եղիշ. խաչել.։)
Արգելուին զհարկաւոր պէտս ճաշակացն, եւ այսպէս ոչ գոյր նմա ի նոցանէ եւ ոչ սակաւ ինչ մասն խնայողութեան. (Յհ. կթ.։)
Խնայողութեամբ խնամոց ազգին. (Փիլ. լին. ՟Բ. 34։)
Աւագաց եւ մեծատանց քաղցրութիւն, եւ խնայութիւն առ աղքատս. (Վրդն. յանթառամն.։)
Ոչ գոյր սակաւ մի խնայումն նոցա. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 10։)
Արանցն եղիցի խնայումն. (Նիւս. մկ. բեթղ.։)
Նախ առ հոգիսն հայցելով խնայումն, եւապա մարմնոցն. (Վրդն. թուոց.։)
Յողորմութենէ քրիստոսի խնայումն մարմնաւոր կենաց լնիցի. (Կանոն.։)
Զմայրն ի սէր եւ ի գութ փոր (այսինքն աղիք) իւր շարժէ, եւ աստուած առ ի մեր խնայումն՝ ախտակցութիւն. (Վանակ. յոբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խնայումն | խնայմունք |
| accusatif | խնայումն | խնայմունս |
| génitif | խնայման | խնայմանց |
| locatif | խնայման | խնայմունս |
| datif | խնայման | խնայմանց |
| ablatif | խնայմանէ | խնայմանց |
| instrumental | խնայմամբ | խնայմամբք |