cf. Խնամարկեմ.
φροντίζω, ἑπιμελέομαι curo. Խնամով խորհել եւ պոգալ. յանձանձել. դարմանել. խնամ ածել՝ ունել՝ տանել. եւ Խնամով պահել.
Խնամէր եւ տեսանէր զպէտս նոցա. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Զ. 14։)
Խնամել արարածս. (Յճխ. ՟Ե։ Շար.։)
Եւ իբր չ. cf. ԽՆԱՄԱՐԿԵԼ.
Ամնեցուն հաւասարեպէս խնամէ. (Սահմ. ՟Ը։)
Կամէր խնամել ամպարշտացն հրէից. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 10։)
Թէ փոքունցն խնամէ ասէ, քանիօ՛ն մեծամեծացդ. (Երզն. մտթ.։)