throne;
seat, chair;
dignity;
precipice, high and very steep place;
անկանել ի —է, —է ի ժ կործանիլ, հտիլ ի —ից, ի —իցն վիժել, to be precipitated, to be thrown or to fall from one precipice to another;
ի —ից մղել, to precipitate.
καθέδρα, θρόνος cathedra, thronus, sedes Բարձրադիր վայր քան զմերձակայ տեղիս, իբր բեմ, բեմբ. որպէս Աթոռ պատուոյ. բազմոց. եւ նմանութեամբ՝ Բարձ, պատիւ, իշխանութիւն. կեահ, թախտ, քիւրսի, սէրիր, սէտիր.
Զայր այր յիւրաքանչիւր գահ հրամայէր մատուցանել. (Գ. Մակ. Ե. 8։)
Ի ժամ գահուն պատրաստութեան։ Արութեամբ եւ գահու ի վեր։ Գահ երկրորդական։ Գահուց հայրենականաց։ Թագաւորական գահ։ Որ էին ի գահուդ յայդմ։ Աւագ գահուն եւ աւուրբք։ Գահ թագաւորութեան, կամ զօրավարութեան, կամ վարդապետութեան. (Եղիշ.։ Խոր.։ Փարպ.։ Պիտ.։)
Յաջակողմն գահուն (այ). (Ագաթ.։)
Ի բազմականս ամենապատիկս գահուց։ Առ իշխանս երկրաւոր գահից։ Ի բարձրութեան գահի բազմեալք. (Նար.։)
Գահ նահապետութեան կամ կուսակալութեան։ Առ ի նմանէն մեծավայելուչ գահիւ պատուի առաւել քան զամենայն գահերէցս. (Յհ. կթ.։)
Ըստ գահոյ էր ոք ի վեր. (Փարպ.։)
Յառաջամասինն գահոյէ (կամ գահուէ). (Խոր. Գ. 65։)
ԳԱՀ, ի, ից. Դար. դարահայեաց տեղի. վախք. գահաւանդ. բարձրաւանդակ. սէթ, ուչուրում.
Դիմեաց երամակն ի գահէ անտէ ի ծովակն. (Ղկ. Ը. 33։)
Ի վերուստ իբրու թէ ի բարձուէ ուստեք ի գահից վիժի։ Ի գահիցն վիժել, եւ ի վիհս անկանել. (Փիլ. ել. եւ Փիլ. այլաբ.։)
Ի բարձրագոյն հոսիլ բարյանց գահից. (Պիտ.։)
Ի գահից եւ ի քարանձաւաց գահավէժ առնէին. (Լաստ. ԺԳ։)
Ի գահից ընկեցին, եւ ոչ վնասեցաւ. (Հ. կիլիկ.։)
Եկ ողորմելի որդեակ, զոր գահից եւ լերանց եւ անապատից սնուցի. (Ածաբ. աղքատասիր.։)