vn.

to succeed to the throne, to take the place of some one in dignity.

ԳԱՀԱԿԱԼԵԼ կամ ԳԱՀԱԿԱԼԻԼ. Ունել զաթոռ իշխանութեան.

Որով ընկալեալ սորա զսուրբ օծումնս՝ եւ այդր եւս գահակալեսցէ. (Մաշտ.։)

Սուրմակայ ակնկալեալ փոխանակ սրբոյն սահակայ գահակալիլ յաթոռն. (Յհ. կթ.։)