steep place, precipice;
— ի —է, steep, cragged;
ի —ից արկանել, ընկենուլ, մղել or հոսել, to precipitate, to throw headlong down;
անկանիլ or մղիլ ի —ից, to be cast down a precipice.
եւ բայիւ. ՎԱԽ κρημνός praecipitium, locus praeruptus. եւ բայիւ κατακρημνίζω praecipitem do, praecipitor. գրի եւ ՊԱԽ. Դար բարձր եւ ահաւոր. դարաւանդ. գահ. գահաւանդ. սեպ վիմի, ընդ որ լինի վիժիլ կամ հոսիլ ի վայր ահագին ցնդմամբ. վախնալու տեղ բարձր.
Օրէնք կային զմեհենազերծն կամ ի վախէ արկանել, կամ ընկղմել, կամ այրել։ Զանձն իւր քարավէժ ի վախէ արկանիցէ։ Անձամբ զանձն ի վախէ արկեալ՝ քարավէժ սպանանէր։ Կախեաց զինքն ի վախէ վիմին. (Փիլ. նխ. ՟բ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2. 6։ Վրք. հց. ձ։)
Թուի թէ ի վախից մղնցէ։ Երիվար ճնշեալ սանձիւք ձեռին վարժողին ոչ ի վախից վերամղեսցէ զնստեալն։ Մի՛ մղիլ ի վախից (կամ ի վազից) յառժամանակեայ մահուանէս։ Ի վախից ընդ գեհենս վտարեալ անկանիմք. (Աստուածաբան յայտն։ Նեղոս.։ Յհ. կթ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)
Վախք՝ գահք դժուարք, որ է քարշեպ. (Արիստակ. գրչ.)
Ի վախս անհարթութեան եւ անզգամութեան կործանի. (Լմբ. սղ.։)
Ի վախից յանհարթութեան ճանապարհն գնայ. (Վրք. հց. ձ։)
Նմանութեամբ ասի.
Զամենայն վախս եւ զբաղայս ի բաց ի խորհրդոց նորա տրոհեալ տարեալ. (Յհ. կթ.) այսինքն զդժուաարութիւնս կամ զարհաւիրս։
ՎԱԽ Ի ՎԱԽԷ. իբր Վախուտ. դժուարուտ. գահավիժական.
Ճանապարհ ինչ վախ ի վախէ գնալ տագնապեն. (Եւագր. ՟Զ։)