adj.

cf. Թոթով.

adj.

cf. ԹՈԹՈՎ. γογγύζων (որ եւ քրթմնջօղ. շշնջօղ)

Լեզուք թոթովախօսք. (Ես. ՟Ի՟Թ. 24։)

Եթէ թոթովախօս ոք զանուն թագաւորի շաղփաղփէ. (Եփր. ծն.։)

Բարգաւաճի թոթովախօս տղայոցս ծանրաբարբառ կակազումն. (Ոսկիփոր.։)