to stammer, to stutter;
to lisp, to speak thick.
ψελλίζω balbutio Թոթով լեզուաւ խօսել. կակազել.
Որպէս թոթովելն անարժան իցէ ճարտարախօսին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)
Զունկն մերձ առ բերան դնեմք՝ ուր բան ինչ թոթովելով լսեմք. (Մաշկ.։)
ԹՈԹՈՎԵԼ. Իբր Թաթաւել.
Զի մի՛ ի սկզբան անդ զյոռութեան խորհուրդս զանպատեհս զմտաւ ածել յանձն առնուցու ոք, թո՛ղ թէ զպղծութեանցն՝ ի մտի եդեալ, թոթովել գտանիլ. (Վրք. հց. ձ։)