deposit;
consignment;
tradition;
offer;
յ— տալ, դնել յ—ի, to consign, to deposit.
παραθήκη, παρακαταθήκη , ὐποθήκη depositum (Աւանդ, որպէս թէ՝ Եւ անդր կարկառեալ, մատուցեալ. տե՛ս եւ ԳԱՀԱՒԱՆԴ, ՍԱՐԱՒԱՆԴ եւ այլն. լծ. լտ. անդէ. իտ. աւանդի. յառաջ։) Ինչ մի անցուցեալ առ այլ, կամ տուեալ ի պահեստ, որպէս անդրէն դարձուցանել առ տէրն ողջիկ.
Ստեսցէ յաւանդի։ Չէ՛ նենգեալ ամենեեւին զաւանդ ընկերի իւրոյ։ Զաւանդն՝ զոր աւանդեցաւ նմա։ Աւանդք այրեաց եւ որբոց ի պահ եդեալ։ Տացէ ընկերի իւրում արծաթ կամ այլ ինչ կարասի զիւր յաւանդ։ տ նմա զգիր առնն՝ որում կայր գանձն յաւանդի.եւ այլն։
Ետ ոմն ցոմն յաւանդ զսուսեր. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։)
Եւ առ հոգիս իմ յաւանդին, եւ ի մարմինս իմ տապանին, բարեաց ազդումն ի քէն լիցին. իմա՛, ի ժամ աւանդման, կամ յետ աւանդման հոգւոյս. Յիսուս որդի.։
որպէս Կտակ, եւ որ ինչ փոխանցի իբրու կտակաւ. վասն որոյ ասի եւ զօրինաց, զհրամանաց, զվարդապետութենէ, եւ զամենայն իրաց յանձելոց, որոց վասն յետոյ համար պահանջի հաւատարիմ պահպանութեան.
Աւանդ զանդառնալի բան սովոր եմք կոչել, որպէս զկտակ մեռելոյ. (Տօնակ.։)
Պահեա՛ զաւանդն, խոտորեալ ի պղծոց եւ ի նորաձայն բանից. (՟Ա. Տիմ. ՟Զ. 20։)
Ըստ ճշմարտութեան աւանդիցն. (Յճխ. ՟Բ։)
Կնիք աւանդոց անարատ քարոզութեան սրբոյն. (Ագաթ.։)
Սուրբ աւանդ ամուսնութեան. (Պիտ.։)
Աւանդ պատուելի (մեղայն կամ ապաշխարութիւն). (Նար. ՟Ի՟Է։)
Տուրք. ընծայ. նուէր.
Կարօղ է զաւանդն իմ պահել յօրն յայն. այսինքն զնուիրեալ վաստակս իմ. (՟Բ. Տիմ. ՟Ա. 12։)
Ա՛ռ զաւանդ մաղթանացս։ Աւանդք երախայրեաց։ Աւանդ գովեստի. (Նար. ՟Բ. ՟Լ՟Ա. ՟Հ՟Ե։)
որպէս Աւանդութիւն. սովորութիւն.
Աւանդ է մեզ այս շաբաթս չուտել միս. (Տօնակ.։)
Յառաջին հասակէդ հաստատեալ քաջ եւ բարի աւանդօք, զորս ծնօղքն՝ միշտ թուելով զտէրունեան օրէնսն՝ պատմէին. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Զոր դարբընաց աւանդ առեալ, նաւասարդոջ ըզսալ հարեալ. (Շ. վիպ.։)
Այսպիսում ծիծաղական աւանդից հաւանել. (Շ. թղթ.։)
Ոչ գրաւոր աւանդիւք, այլ խորհրդոյն կատարմամբ ի Քրիստոս. (Տօնակ.։)
Եւ որպէս Գաղտնիք. խորհուրդ.
Զիա՛րդ իւրաքանչիւր բառքս աւանդիւք է լցեալ. (Վրդն. սղ.։)