adj.

գրի եւ ԲԱՐՁՐԱՎԱՆԴԱԿ, ԲԱՐՁԱՒԱՆԴԱԿ, եւ կամ ԲԱՐՁՈՒԱՆԴԱԿ. սեռ. բարձու աւանդակի, կամ բարձուանդակի. (ի բարձր, եւ անդր. լծ. եւ լտ. անդէ. իտ. աւանդի. յառաջ. թ. էռնտէ, էօնտէն ). Բարձր, մանաւանդ առաւել բարձր (վայր) բարձրածայրեալ (տեղի, շինուած) բարձունք. ըստ յն. պէսպէս. μετέωρος , ἅκρα, ὐψυλός, βωμός, ἁνάβασις, κρημνός եւ այլն. այսինքն անդր քան զտեսութիւն. ակառն, կամ բարձր ամուր. բեմ. բագին. ծայր, ծագ, վերելք, գահաւանդ, հողաբլուր, դիտանոց. եւ այլն։

adj.

Իբր ա.

Ի վերայ ամենայն լերանց բարձանց, եւ ի վերայ ամենայն բլրոց բարձրաւանդակաց։ Կային ի բարձրաւանդակ տեւոջ եզրա եւ ղեւտացիք. (Ես. լ. 25։ Նեեմ. ՟Թ. 4։)

Ի բարձրաւանդակ տանիս ապարանից որմոյն։ Ի բարձրաւանդակ խաչն։ Ի բարձրաւանդակ տեղի. (Ագաթ.։)

Ի բարձրաւանդակ դաշտի, կամ տեղւոջ. (Խոր. ՟Ա. 9. 10։)

Կացեալ ի վերայ տեղւոյ բարձրաւանդակի՝ քարոզէ. (Փիլ. յովն.։)

Ի բարձրաւանդակ քարանձաւաց ի վայր հոսեալ. (Յհ. կթ.։)

Տեսանեն իբրեւ ի բարձրաւանդակ իմեքէ դիտանոցէ. (Բրս. առ եւսեբ.։)

Բարձրաւանդակ սրբարանն դիտանոցի. (Նար. խչ.։)

Ի բարձրաւանդակէ առ ի խոնարհ առաւել քան զբան է հոսմանն երագութիւն. (Շ. մտթ. (որ է իբր գ))

s.

Եւ իբրու գ.

Յընտիր ընտիր մայրից բարձուաւանդակին (կամ կէն). յն. մայրւոյ բարձու ի գագաթանէ. (Եզեկ. ՟Ժ՟Է. 22։)

Շինեաց Սողոմոն ի բարձրաւանդակն գաբաւոնի։ Կործանեցին զբարձրաւանդակսն, եւ զբագինսն։ Շինեաց զբարձրաւանդակն մահարձանօք։ Գահավէժ առնէին զնոսա ի ծայրից բարձրաւանդակին։ Ի բարձրաւանդակաց քաղաքաց իւրոց։ Ի բարձրաւանդակաց ցուրտ։ Ի բարձրաւանդակի գերեզմանաց.եւ այլն։

Կայ ի բարձրաւանդակի վերայ։ Ոչ ի բարձրաւանդակէ ուստէք ի բաց ի վայր հայելով։ Բարձր լերինք ընդ մարմնոյս մերում առակէ զգայութիւնս, քանզի ի բարձրաւանդակի ի գլուխս մեր դէպ եղեւ նոցա ունել զնիստ հաստատութեան. (Փիլ.։)

Կանգուն արար զնա (զմարդ) եւ (ի) բարձրաւանդակ մարմնոյ հաստատեաց զաչսն. (Ոսկ. ես.։)

Զջրհոր բարձրաւանդակին։ Ի բարձրաւանդակի քաղաքին։ Ի վեր իսկ ի բարձրաւանդակս ի Լիբանան լերին. (Եւս. քր.։)

Չիցէ՞ տեսեալ քո ի բարձրաբերձ բարձրաւանդակաց զդաշտ ընդարձակ. (Վեցօր. ՟Զ։)

Արջառք իջին ի բարձրուանդակէն, եւ բարձրուանդակի. (Հ=Յ. մայ. ՟Ի՟Ե. Հ=Յ. յունիս. ՟Ժ՟Թ.։)

Կախեցին զերկոսին ի բարձուաւանդակի. (անդ. յունիս. ՟Ի՟Զ։)