contempt, disdain, abjection, shame;
vexation, offence, humiliation.
cf. ԱՐՀԱՄԱՐՀԱՆՔ.
Արարից այպն զարհամարհութիւն. (Երեմ. ՟Ի 8։)
Արհամարհութիւն լինէր առաջին պատուիրանին վասն նորին տկարւոթեան. (Եբր. ՟Է 18։)
Արհամարհութիւն կրեալ ի քեռւոյն իւրմէ. (Խոր. ՟Բ 17։)
Անպատիւ արհամարհութիւն. (Պիտ ՟Ժ։)
Պսակ եդին արհամարհութեան. (Նար. ՟Հ՟Է։)
ԶԱՍՏՈՒԱԾ ԱՐՀԱՄԱՐՀՈՒԹԻՒՆ. Անսովոր բարդութիւն է, որպէս Արհամարհութիւն Աստուծոյ. անարգելն զԱստուածոյ.
Ագահութիւն, զԱստուածարհամարհութիւն, ամբարշտութիւն, (Ոսկ. գծ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | արհամարհութիւն | արհամարհութիւնք |
accusatif | արհամարհութիւն | արհամարհութիւնս |
génitif | արհամարհութեան | արհամարհութեանց |
locatif | արհամարհութեան | արհամարհութիւնս |
datif | արհամարհութեան | արհամարհութեանց |
ablatif | արհամարհութենէ | արհամարհութեանց |
instrumental | արհամարհութեամբ | արհամարհութեամբք |