priest, clergyman.
ἰερεύς sacerdos, sacrificus. Երէց. աւագն ի պաշտօնեայս տեառն՝ օծեալ, հաշտարար Աստուծոյ պատարագաւ, քաւիչ ժողովրդեան. որ ի հնումն էր ստուէր, իսկ ի նորումս ճշմարտութիւն. ի յն. եւ լտ. նոյնպէս կոչի եւ չքահանայն կռոց, որ ի մեզ ուրոյն կոչմամբ Քո՛ւրմ ասի.
Մելքիսեգեկ արքայ շաղեմայ եհան հաց եւ գինի, քանզի քահանայ էր Աստուծոյ բարձրելոյ։ Քահանայքն՝ որ մերձենան առ Աստուած՝ սրբեսցին։ Ահարոնի քահանայի (որ եւ քահանայպետ, յազդէ զեւտացւոց)։ Յազգէ յուդայ ծագեաց տէր մեր, յորմէ զագէ վասն քահանայից Մովսէ՛ս ինչ ոչ ջառեաց. եւ ե՛ւս առաւել յայտ է, թէ ըստ նմանութեան մելքիսեդեկին յառնելոց է այլ քահանայ. քանզի վկայեցաւ, թէ դու ես քահանայ յաւիտեան ըստ կարգին մելքիսեդեկի։ Արար զմեզ թագաւորս, եւ քահանայս Աստուծոյ եւ հօր իւրոյ. եւ այլն։
Քահանայ՝ ըստ մերումս պատշաճեալ լեզուի՝ մաքրօղ կամ որբիչ անուանի։ Սրբութիւն հայցէ, քանզի քահանայ է, որ թարգմանի մաքրօղ կամ սրբօղ, եւ սրբէ զժողովուրդն աղօթիւք. (Լմբ. պտրգ.։)
Երէցն՝ աւագ կոչի, եւ քահանայն՝ առաջնորդ (որպէս գահերէց). (Եփր. քրզ.։)
cf. ԵՐԷՑ. πρεσβύτερος presbyter. ռմկ. փափազ. տերտէր։ Անսովոր է հոլովդ.
Եպիսկոպոսաց, եւ քահանայեաց, եւ սարկաւագաց. (Գանձ.։)