hy    |   fr

Քակուած, ոյ, ի

s.

dissolution, rupture;
unsewing, rip;

adj.

unsewn, ripped.

s.

Քակեալ ծերպ. պատռուած. ծակ. ճեղք.

Ընդ քակուած ինչ որմոյ ի ներքս մտանել (օձի)։ Եթէ սողեսցի վիշապն մահաշուննչ մտանել ընդ քակուած ոգւոյս. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։ Սկեւռ. աղ.։)